Jeść czy nie jeść? O chlebie, glutenie i polityce.

O tym że białe pieczywo jest złe wie już chyba każdy. Wszak nagonka na pieczywo nie zaczęła się dziś. Wiele lat tamu, jeszcze gdy byłam dzieckiem, mama kupowała ciemne, razowe, wieloziarniste pieczywo, bo takie było zdrowsze. Jednak kilka lat temu okazało się, że i takie pieczywo nie jest dobre, bo zawiera gluten, a gluten to zło. Ech, biała mąka to zło, razowa maka to zło, gluten to zło... trzeba więc albo całkowicie zrezygnować z pieczywa albo samemu piec bezglutenowe chlebki kukurydziane, owsiane, gryczane, kasztanowe...

Za jakiś czas jednak okazało się, że autor badań o rzekomej szkodliwości glutenu, powtórzył je i wycofał się ze swojej wcześniejszej tezy o glutenie. Tyle że słowo się rzekło i poszło w świat, a koncernom produkującym zdrową i bezglutenową żywność jakoś nie po drodze nagłaśniać, że od glutenu zdrowy człowiek nie będzie żył krócej.

Problem nie tyle stanowi gluten czy też biała mąka, a ziarna zbóż i proces ich produkcji. Kto z nas zastanawia się nad tym jak dalece różne jest ziarno, które dziś spożywamy od tego, które siali nasi pradziadkowie.

W dzisiejszym rolnictwie liczy się wydajność, a więc roślina musi być odporna na choroby i szkodniki, a także plenna. Ziarno podczas sprzedaży musi spełnić szereg norm jakościowych, w przeciwnym wypadku albo rolnik nie sprzeda takiego ziarna albo sprzeda je po niższej cenie. Nic więc dziwnego, że sieje się ziarno, które spełni wymogi, w tym wypadku są to m.in. wymogi UE. Do tego dochodzą oczywiście opryski przeciw chorobom i szkodnikom, a także nawozy i odżywki zwiększające wydajność roślin. Czysta chemia.

Całe szczęście Polska zakazuje upraw GMO, więc nie stoimy jeszcze przed problemem, który aktualnie mają Stany Zjednoczone. Niestety dzięki naszej obecności w Unii Europejskiej, grozi nam zalew wysoko przetworzonej, nafaszerowanej chemią żywności, wyprodukowanej z produktów GMO. Żeby było śmieszniej z USA. To skutek umowy Transatlantic Trade and Investment Partnership zawartej między UE a USA.

Czysta chemia? Czysta polityka. A jak polityka to i koncerny, które chcą zarobić i doskonale wiedzą jak to zrobić. Produkty bezglutenowe, produkty organiczne, produkty eko, coraz to nowe superfoods to jeden wielki biznes, który zasypuje nas coraz nowszymi odkryciami powtarzanymi jak mantry, nierzadko popartymi badaniami wykonywanymi na zlecenie danego koncernu.

Każdy z nas chce żyć długo, w zdrowiu, dobrze wyglądać i późno się zestarzeć. Czyż nie to gwarantują nam producenci superfoods i zdrowej żywności? Oczywiście nie w tak dosłowny sposób. Nikt z nas nie złapie się na hasło „żyj długo i szczęśliwie bez glutenu”, ale już „badania przeprowadzone w Międzynarodowym Instytucie Badań w Pierdziszewie Dolnym, pokazują że w 75% przypadków częste spożywanie produktów zawierających gluten zwiększa ryzyko zachorowalności na choroby układu nerwowego o 80%” wzbudzają nasze zainteresowanie. Bo to badania, bo tyle i tyle procent, a niech jeszcze padnie nazwa jakiegoś skomplikowanego procesu chemicznego i już nas mają. Skoro ktoś zadał sobie tyle trudu żeby przeprowadzić takie badania to musi być prawda, coś w tym musi być... Nie przemknie nam przez myśl, że owe badania często nie służą ratowaniu ludzkości, a marketingowi.

I tak zaczęliśmy od chleba, a skończyliśmy na wielkiej polityce ;) Niestety żywność to produkt sprzedażowy, więc nie unikniemy działań marketingowych. Nie unikniemy masowej produkcji ukierunkowanej na ilość, a nie jakość. Trzeba dużo wyprodukować i dużo sprzedać.

Myślę, że grunt to zdrowy rozsądek, bo jakby tak zebrać te wszystkie teorie, to nie jedlibyśmy nic ;) Z drugiej strony rynek jest wręcz zalany żywnością – zarówno zdrową jaki i wyprodukowaną po kosztach, której nie powinniśmy jeść. 

Co więc począć? Jak znaleźć złoty środek, aby nie jeść wszystkiego, ale jednak coś jeść?

Pozdrawiam